Op Alle Scholen KIES

Soms zit het leven het leren in de weg

Op Alle Scholen KIES is een initiatief van Kind en Scheiding Apeldoorn.

De school is de meest ideale omgeving voor kinderen om te leren omgaan met de scheiding. Het is vaak de enige plek die voor hun niet is veranderd. In de vertrouwde omgeving van school voelen ze zich veilig om hun ervaringen met andere kinderen te delen.

We ervaren telkens weer, wanneer we op een school een KIESgroep begeleiden, dat kinderen zo door de scheiding in beslag genomen worden dat er bijna geen ruimte meer is om te leren. Door de KIESgroep kunnen de kinderen weer ruimte maken voor de schoolse zaken.
Ook de leerkrachten van kinderen die deelnamen aan een KIESgroep op hun school merken direct de positieve effecten.

Een Leerkracht van groep 5
Het stelde mij gerust dat er een plek binnen school was waar kinderen over de scheiding van hun ouders konden praten. Door KIES werd ‘J’ veel opener, het werd uit de taboesfeer gehaald. Ik vond het heel waardevol voor de kinderen.

Een Leerkracht van groep 6
De kinderen vonden het heel fijn om naar de KIESgroep te gaan en kwamen ook heel blij terug in de klas. Bij KIES ervoeren de kinderen steun bij elkaar. Een plek waar ze er echt mochten zijn met hun problemen. De kinderen konden hun ei kwijt en voelden zich positief sociaal. Van ouders hoorde ik dat de kinderen beter in hun vel zitten. Ik vond de kinderen veel leerbaarder geworden.

Enkele reacties van ouders:

Onze zonen gingen in eerste instantie een beetje sceptisch naar de KIES-groep, maar al snel sloeg dat om en vonden ze het eigenlijk wel stoer om even uit de klas te gaan naar die groep waarin kinderen zaten van verschillende leeftijden. Al snel kwamen ze erachter dat er eigenlijk best veel ouders gescheiden waren en voelden ze zich hierdoor minder ongemakkelijk. Daarmee kwamen ze dan ook thuis: ‘Goh, weet je, er zijn eigenlijk best veel ouders gescheiden!’. En ik zag dat ze dat opluchtte, om niet zo anders te zijn.
Wat ik fijn vond was dat  er twee verschillende KIES-groepen parallel liepen, zodat ze allebei in een andere groep konden. Ze konden zo hun eigen ervaringen opdoen en dat met elkaar delen. Niet dat ik daar veel van gemerkt heb thuis. Het was ons trouwens expliciet gevraagd de jongens niet ‘uit te horen’, alleen als ze er zelf over begonnen, dan was dat natuurlijk oké. Maar dat deden ze niet, en gelukkig wist ik dat ook dat oké was. Wat ik wel merkte was dat één van de jongens, de gevoeligste, meer relaxed werd. Hoewel ik van te voren dacht dat hij de scheiding een plek had gegeven, merkte ik achteraf dat het hem toch echt veel goed heeft gedaan.
Bij mijn andere zoon is het denk ik preventief goed. Hij zat er nauwelijks mee, maar ik denk dat hij met KIES toch meer bagage heeft meegekregen om ‘scheidingsprobleempjes ‘ beter te kunnen behappen.

Het was voor mijn zoon goed om zijn gevoelens te delen met andere kinderen op school. En vooral om te merken dat hij niet de enige is in dezelfde situatie. Stukje herkenning. En soms vertel je dingen makkelijker in zo’n groepje met een juf omdat je kind bang is om zijn ouders te kwetsen.
De kinderen kunnen elkaar helpen met voorbeelden uit hun eigen situatie en laten zien hoe je zelf iets doet of kan veranderen.